De rol van verliefdheid en zielsherkenning
 


Pamela channelt Maria Magdalena

Ik ben Maria Magdalena die spreekt. Ik ben een gelijkgestemde, een vriendin. Niet verheven boven jullie, maar innig met jullie verbonden, vanuit een hartenklop die de eeuwen overstijgt. Dat is precies wat zielsverbindingen ook doen: ze overstijgen de eeuwen, de levens die jullie hebben geleid en leiden op aarde. De ziel is van een andere dimensie dan de aardse persoonlijkheid waarmee jullie in het dagelijks leven te maken hebben.

Het is normaal dat je verankerd bent in je aardse persoonlijkheid, die gevormd is door allerlei aspecten buiten jou. Je genetische aanleg is wezenlijk iets buiten jou, dat je bent gaan dragen als een kledingstuk, toen je ziel in jouw huidige vorm naar de aarde kwam; het is een invloed van buiten. Dan je ouders, hun energie, denkbeelden en achtergrond bepaalden jou in je vroege jeugd. Hun reacties op jou, hun emotionele openheid dan wel afwezigheid, vormden jou tot wie je bent, nu. Later kwamen er nog veel meer invloeden bij: je familie, je geboortegrond, de maatschappij waarin je opgroeide, het onderwijs, je leeftijdsgenoten. Zovele invloeden van buitenaf, vanuit de aardse sfeer, nam je in je op en ze overweldigden jou. Want als je als kind geboren wordt op aarde begin je aan iets heel nieuws. Ook al heeft je ziel al vele malen op aarde rond gezworven, vele ervaringen opgedaan, toch is de geboorte van elk kind een stap in het onbekende; een nieuwe tak aan de boom, die jouw ziel is.

Dat nieuwe en onbekende maakt het zo bijzonder. Dat voel je ook als een kindje net geboren is. De ouders en de omstanders worden vervuld met diepe verwondering, eerbied en ontzag voor het grote, dat plaatsvindt wanneer een nieuw kind in de wereld verschijnt: uniek, een onbeschreven blad. Ja, met een lange zielsgeschiedenis, maar tegelijkertijd met iets volstrekt nieuws: een openheid naar nieuwe ervaring toe, waartoe de ziel, als hemelse ouder van dit kind, besloten heeft. Bewonder de moed van elk pasgeboren kind en het kind dat jij ooit was toen je de sprong in deze wereld nam. Je wist dat je het onbekende tegemoet ging en dat je ondergedompeld zou raken in invloeden van buitenaf, die zeker niet alle heilzaam waren.

In de wereld waarin je leefde als kind en waarin jullie nog steeds leven, is er nog steeds veel angst, veel pijn vanuit het verleden. Mensen dragen emotionele trauma’s met zich mee. Je ouders, vrienden, familieleden; iedereen heeft ermee te maken. De structuren van jullie maatschappij, hoewel aan het veranderen, zijn nog steeds niet transparant voor de liefde, voor de stem van het hart, voor de stem van de ziel.

Er is nog steeds veel onmacht, angst, miscommunicatie tussen mensen. Dit alles heeft jou beïnvloed in het opgroeien. Je bent hier om iets nieuws te brengen. Iets te geven aan de Aarde en aan de mensheid wat uniek van jou is, uniek voor jou. Het is zelfs nieuw voor jouw ziel. Je ziel heeft wijsheid en rijkdom vergaard uit afgelopen levens waaraan jij, als nieuwe loot van de ziel, iets nieuws en bijzonders toe te voegen hebt, iets wat jouw ziel en de wereld om je heen verrijkt. Als de ziel het allemaal al zou weten en snappen, waarom zou ze aan een nieuw leven beginnen? Waardeer jezelf! Waardeer je eigen moed en weet dat jij iets toevoegt aan de ziel, aan jouw ziel.

Dit proces van iets nieuws geven aan de wereld, iets bijzonders bijdragen, is zeker niet pijnloos. Want om contact met je ziel te ervaren, te gaan realiseren wie je echt bent en van daaruit iets te geven van jezelf, moet je eerst alles van je afwerpen wat jou niet eigen is, wat jou is bijgebracht, wat je hebt geabsorbeerd vanuit je omgeving. Zeker gevoelige mensen, waaronder velen van jullie, hebben de omgevingsinvloeden zo diep in zich opgenomen dat ze vaak niet meer kunnen onderscheiden tussen wie ze zelf zijn en wat van buiten komt: van je ouders, andere mensen, externe invloeden. Dus het is een diepgaande zoektocht om het contact met je eigen ziel te herstellen en dan van daaruit te gaan leven.

Nu kom ik op het thema relaties. Ieder van jullie verlangt naar verbinding, naar warmte, naar contact, naar begrip en gezien worden door een ander. Ten diepste verlang je naar zielscontact. Want als je ziel tot leven komt in een contact, in een verbinding, wordt jij meer levend: ga je stralen van binnenuit, wordt je enthousiast, raak je geïnspireerd op allerlei gebieden van het leven. Zielscontact met een ander maakt iets in je wakker. Het is als een thuiskomen in jezelf, wat in het contact met de ander wordt gestimuleerd en aangewakkerd.

Nu is het probleem dat zich voordoet in menselijke relaties dat mensen vaak niet of niet volledig in contact staan met hun eigen ziel. Vanuit dit ontbrekende contact ontstaat een leegte in hun gevoel, een heimwee, een verlangen, een snakken naar verbinding. Dit maakt dat je vanuit die leegte de ander, met wie je zielscontact maakt, kunt gaan zien als een bijna bovenmenselijke persoon, een redder in nood; eindelijk iemand die jou volledig begrijpt. De ander krijgt iets goddelijks, wordt de oermoeder of oervader die je nooit had in je jeugd, de God die altijd onbereikbaar lijkt te blijven in je gebeden en meditaties.

De romantische liefde, de seksuele liefde, leent zich bij uitstek voor deze ultieme verlangens naar bevrijding van je eigen ziel. Nu is het verlangen naar bevrijding van je eigen ziel volkomen terecht. Dat is waar je hiervoor bent: om door de aardse sluier van illusies en angst heen je eigen ziel terug te vinden. Als je echter vanuit leegte en 'niet thuis zijn bij jezelf' zoekt naar de liefde buiten je, kan er een negatieve spiraal ontstaan in een liefdesrelatie, die tot enorme pijn kan leiden. Dat zie je ook regelmatig gebeuren tussen mensen, tussen liefdespartners. Zij klemmen zich vast aan elkaar als twee drenkelingen, beiden kapot en gepijnigd door een innerlijke leegte waarvan ze aanvankelijk hoopten dat die ander die zou vullen. Maar die ander worstelde ook met zijn/haar innerlijke leegte. Zo kan de liefde leiden tot desillusie, kwetsing en misverstanden.

Daarom is het essentieel zélf in contact met je ziel te komen. Een relatie kan je daarbij helpen. Een ontmoeting, een contact van hart tot hart, van ziel tot ziel - die overigens op allerlei terreinen kan plaatsvinden - kan het zielscontact in jezelf tot leven brengen, waardoor je je weer sprankelend en nieuw voelt, net als dat pasgeboren kind. Zó sterk kan de liefde, zeker de erotische liefde, je aanraken, dat je volledig in vuur en vlam staat. Ten diepste is dat vanwege de herinnering aan jezelf, je diepste zelf, je ziel… dat waarvoor je gekomen bent om hier tot uitdrukking te brengen.

Ik wil nu iets zeggen over de rol en de betekenis van verliefdheid en seksuele aantrekkingskracht. Liefde en seksualiteit horen bij elkaar. De oorspronkelijke bedoeling van de aantrekkingskracht tussen twee partners is dat zij zich openen voor elkaars ziel. Je herinnert je vast wel hoe het was om verliefd te zijn en te ervaren dat alles open lag. De ander raakte jou zo diep dat je allerlei zekerheden losliet, allerlei vastgeroeste overtuigingen overboord gooide en in volledige verwondering openstond voor het wezen, de uitstraling, de gedachten en gevoelens van die ander. Het is alsof je denken wordt uitgeschakeld.

Liefde, verliefdheid is een inwijding, een poort die wordt geopend, opdat je toegang hebt tot een ander wezen, dat je oordeelloos en in stralende verwondering aankijkt en ontmoet. Maar die poort is een opening naar twee kanten: de geliefde, en de verliefdheid zelf, opent ook je ogen voor je eigen mogelijkheden, voor delen van jezelf die verstopt zijn geraakt of verborgen onder het stof, voor dromen en verlangens die door sleur en conventie in het slop zijn geraakt. Liefde, de verliefde ontmoeting tussen twee zielen, gooit deuren wagenwijd open en is in die zin een inwijding waardoor je op een dieper niveau contact met je eigen ziel kan gaan ervaren.

Je zou kunnen zeggen dat elke bijzondere ontmoeting tussen twee mensen een element van verliefdheid bevat. Je ziet het ook bij een vader of moeder die net een kindje hebben gekregen. Wat zij voelen benadert iets van verliefdheid: het gefascineerd zijn door het kindje, de verwondering, de betrokkenheid, de onvoorwaardelijkheid. Maar zelfs als je op werkgebied geïnspireerd bent, iets creatiefs aan het doen bent wat jou vervuld, is er een soort stroom van verliefdheid; het is een stroom van vervoering, opgetild worden, waarin van alles in je wakker wordt gemaakt. Dat is goed, dat is de stroom van je ziel.

Wat echter vaak mis gaat is dat als je die stroom gaat voelen in de aanwezigheid van een ander, je je zodanig gaat hechten aan die ander, dat je meent van hem/haar afhankelijk te zijn voor dit gevoel, voor dit herstelde contact met je ziel. In die afhankelijkheid schuilt een gevaar, want als je afhankelijk bent van een ander buiten jou, wil je die ander op den duur bezitten. Of heb je zo’n angst die ander te verliezen, dat je een muur gaat bouwen en afstand houdt. Verlatingsangst en bindingsangst zijn beide reacties op die emotionele afhankelijkheid die je ervaart van die ander.

Zo gebeurt het dat de liefde, en de geliefde die jou in vervoering bracht, jou ook tot de uiterste wanhoop kan drijven, omdat hij/zij niet helemaal beschikbaar is of omdat jouw liefde wellicht niet beantwoord wordt zoals jij had gehoopt. Wat ook kan gebeuren is dat de relatie in het dagelijks leven een andere gedaante aanneemt, dat de verliefdheid afneemt en dat je ook de donkere aspecten van elkaar tegenkomt. Aspecten die oordelen oproepen in jezelf, of angst, of boosheid. Verliefdheid is een poort waardoor je binnentreedt. Maar als de liefde aardser wordt, leidt die je ook toe naar donkere aspecten, onbewuste aspecten in jezelf en de ander. In elke echte relatie zullen die naar de oppervlakte komen. Dat kan confronterend zijn en beide partners terugwerpen op hun innerlijke leegte, die zij uiteindelijk alleen in en met zichzelf kunnen gaan oplossen.

Liefde, verliefdheid, is een aanjager; ze maakt je wakker; ze opent je voor mogelijkheden. Maar ze dwingt je uiteindelijk ook in de diepste donkerte te kijken binnenin jou, waar er restanten zijn van afhankelijkheid en daardoor ook restanten van een machtsverlangen: de ander willen bezitten, de ander naar je toe trekken, niet zonder hem/haar kunnen. In alle vormen van afhankelijkheid zit ook een machtsbehoefte, een behoefte aan controle. Achter het niet los kunnen laten schuilt een diepe pijn: de angst helemaal alleen te zijn, afgescheiden te zijn, niet alleen van die ander, maar van het hele leven, van God, van het Geheel. Dat is wezenlijk de diepste angst waarmee jullie leven: verstoten te zijn uit het geheel, 'dood' te zijn. Verbinding is leven. Verbinding, werkelijk contact, doet leven, is een bron van creativiteit, vreugde en schepping. Ik definieer de dood als de afwezigheid van levende verbinding. Dood is ook de afwezigheid van de (eigen) ziel. Het verlies van verbinding hiermee is wat jullie ten diepste beangstigt en waardoor er in de romantische liefde zo’n intens verlangen en ook zo’n intense verdwaaldheid kunnen optreden.

Ik nodig je uit om in dit moment je ziel aan te roepen; je voor te stellen dat jouw zielskern helemaal in jou lééft, ook al kan je aardse bewustzijn daar niet altijd bij of is het niet direct voelbaar. Het kind dat je ooit was, dat fris en nieuw deze wereld binnenstapte met haar of zijn eigen gaven en unieke bijdrage, leeft nog in al jouw lichaamscellen. Roep het op! Zeg innerlijk je eigen naam en voel je oorspronkelijke gezicht daarachter. Zij of hij is het naar wie je werkelijk zoekt: de levende verbinding met je eigen goddelijke kern. Als je contact hebt met die innerlijke kern, die bron van vreugde en plezier, wordt het leven overvloedig. Hoef je jezelf niet meer zo te bewijzen, heb je minder dorst naar of afhankelijkheid van andere mensen. Je bent jezelf genoeg. Je houdt van jezelf. Niet omdat je van alles hebt gepresteerd of succesvol bent, maar omdat je kijkt naar jezelf met de ogen van verwondering, net zoals een verliefde persoon dat doet. Je hebt interesse in jezelf, open belangstelling en nieuwsgierigheid. Je weet dat God in jou leeft. Als je vanuit dát basisgevoel de wereld instapt, kunnen relaties met anderen jou verrijken, inspireren, enorm blij maken, zonder dat je afhankelijk wordt. In een doorlopend gevoeld contact met je eigen basis, met je kern, blijf je rusten in jezelf. Je bent verbonden, of je nu alleen bent of samen met iemand anders.

Uiteindelijk hebben alle intense zielscontacten in je leven, of ze nu kortstondig zijn of langdurig, dit tot doel: dat je wagenwijd open gaat staan voor je eigen mogelijkheden, je eigen bezieling en dat je die volledig in je opneemt en ontwikkelt. Dat houdt in dat je je niet afhankelijk opstelt van de ander die dat in jou heeft opgeroepen, maar voelt dat het jouw eigen erfdeel is, dat jij deze inspiratie en liefde zélf bent. Een ware verliefdheid is ook altijd een verliefdheid op jezelf, op het innerlijke kind in jou, het oorspronkelijk kind dat in directe verbinding staat met je ziel.

Als je ernaar verlangt het innerlijk kind weer te voelen, in verwondering om te gaan met jezelf, in mededogen en vertrouwen dat het leven goed is, als je daar naar verlangt, durf dan weer open te staan. Het leven wil je constant wakker schudden via situaties, ontmoetingen en gebeurtenissen; niet alles daarvan is even leuk, maar er zit een poortfunctie in alles: iets wordt opengezet. Vertrouw erop dat het waarde heeft. Blijf openstaan voor de wonderen in het leven. Om het wonder te ontvangen moet je soms door diepe dalen heen; dat is ontegenzeggelijk het geval. De pijn en het lijden in mensen zijn enorm. Wat dan helpt is om het bewustzijn van je ziel te wekken, zodat de pijn een bepaalde bedding krijgt en met zachtheid wordt omgeven. Je ziel draagt een wijsheid in zich mee, die ver voorbij de aardse horizon gaat. Vertrouw daarop! Je kunt contact maken en houden met je ziel, in stilte. Veroordeel jezelf niet; je bent mooi, menselijk, prachtig zoals je bent.

Kijk even met onze ogen naar jezelf. Voel de energie, hier verzameld rondom je heen, waarin zovele gidsen en helpende energieën aanwezig zijn, die jou willen liefhebben en koesteren. Je bent zó waardevol voor ons, zó kostbaar. Ieder mensenkind is als een parel, uniek en onvervangbaar. Geloof dat jij zo’n parel bent. Wees zacht voor jezelf.

© Pamela Kribbe

www.pamela-kribbe.nl

www.jeshua.net (Engelstalig)




Boeken van Pamela Kribbe: