|
Ik ben de stem van de Aarde. Ik groet jullie allen. Ik heet je welkom op deze mooie plek waar hemel en aarde verbonden zijn. Ik heet je welkom in mij, want je bent een deel van mij, ook al zijn velen van jullie dat vergeten. Ik ben aanwezig in je lichaam, in de beweging van de levenssappen in je lichaam, je emoties, je gemoedstoestanden. Jouw biologie is nauw verbonden met je emoties en jullie zijn je aardse zelf gaan wantrouwen. Dit is je aangeleerd vanuit de traditie, de opvoeding, het onderwijs. Er is een traditie van neerbuigendheid ten aanzien van het aardse. Er is grote angst in mensen voor hun eigen levende aardse zelf. Wat in het klein gebeurt, in individuele mensen, heeft gevolgen voor wat er in de mensheid als geheel gebeurt. De mensheid als geheel is vervreemd geraakt van zijn eigen natuur en daarmee ook van de Aarde zelf, van de natuur en de planeet waarop jullie wonen. En deze planeet waarvan ik de ziel ben, is vol leven, vol bruisend leven en dynamiek, vol groei en verandering. Er zou zoveel vreugde en blijdschap kunnen zijn in de samenwerking tussen mens en natuur. Tussen de mens, het dierenrijk en het plantenrijk zou een natuurlijke aansluiting kunnen bestaan waar alle rijken baat bij hebben en van genieten. Maar er is een breuk ontstaan tussen de mensheid en de natuur. Niet alleen mensen lijden daaronder, omdat ze innerlijk gespleten raken; ik lijd daar ook onder. Mijn wezen, dat zowel fysiek is als geestelijk, wordt beroerd door de wijze waarop jullie als mensheid met mij omgaan. Er is sprake van een ontering van wie ik ben, van de natuurlijke wetten en ritmes die de natuur regelen. Er is pijn in mij. Mijn natuurrijken worden bedreigd en het gaat niet alleen om het uitsterven van soorten, of het verdwijnen van bossen en beplanting. Er is ook een aantasting op energetisch niveau. Het niet respecteren van het leven doet dat leven pijn op het niveau van de ziel van dat leven. Het plantenrijk en het dierenrijk en ook het mineralenrijk zijn bezield. Deze rijken willen meehelpen aan een gezamenlijke ontwikkeling op Aarde. Als de mensheid zich van deze rijken afkeert, dan treedt er in de ziel van die rijken een bepaalde ontreddering op: een verwarring en verlorenheid. Over deze innerlijke ontreddering wil ik met jullie spreken, want het is de natuurlijke taak van de mens om bewustzijn te scheppen op aarde. Het is de roeping van de mens om het bewustzijn te vergroten op Aarde, zodat ieder levend wezen zichzelf gaat leren kennen en zodat alle energieën in de verschillende rijken hun plaats begrijpen en elkaar met vreugde kunnen aanvullen. Eigenlijk heeft de mens een leiderschapsrol. De mens brengt bewustzijn voort en bevrucht daarmee de natuurrijken. Hij kan helpen het bewustzijn te vergroten in het dieren-, planten- en mineralenrijk. Dat is waar de hele natuur op wacht. De natuur wil een bewustzijnsavontuur aangaan: een grotere en rijkere ziel worden. Dat verlangen naar bewustzijn is aanwezig in alles wat leeft op Aarde. Je zou kunnen zeggen dat de natuur, de niet-menselijke natuur, het Leven zelf is. Het is het Leven zelf, maar nog niet gereflecteerd, nog niet bewust van zichzelf. Het is eenvoudig, het lééft, het stroomt en het beweegt. Het sterft en wordt opnieuw geboren, en daarin is het van een enorme onschuld en puurheid. Maar in die onschuld en puurheid is er ook behoefte aan bewustwording. Er is behoefte aan Licht; bewustzijn is licht. Dit is wat de natuur kan ontvangen van de mensheid. Maar andersom heeft de natuur ook iets belangrijks te geven aan de mensheid: het leven in dualiteit. Waartoe de mens wordt uitgenodigd door de natuur is te leven in overgave aan de ritmes van tegenpolen op Aarde: geboorte en dood, mannelijk en vrouwelijk, incarneren en excarnatie. Ik, de Aarde, nodig je uit een lichaam te bewonen en vele emoties te doorleven. Het avontuur van het mens zijn is een uitnodiging van mij, de Aarde, en van het Leven zelf. Het vraagt om een sprong in het diepe, om de bereidheid diep te voelen zonder te weten, om tijdelijk ten onder te gaan in emoties die je nog niet begrijpt en de uitersten van vreugde en pijn te ervaren. Vervolgens ga je die met bewustzijn omringen, zodat er een bijzondere interactie ontstaat tussen Leven en Bewustzijn. Ik, de Aarde, bied jou Leven aan en jij biedt mij Bewustzijn aan. En samen kunnen we via die wisselwerking groei en vreugde ervaren. Maar de mensheid heeft zich vervreemd van het Leven, het leven in zichzelf en daarmee ook van het niet-menselijke leven op aarde (de dieren en planten). De grootste stap die jullie te zetten hebben in deze tijd, is het Leven in jezelf weer omarmen. Dat betekent allereerst dat je het overmatig denken en mentaal willen ordenen met je verstand gaat loslaten. Dat je jezelf weer terug laat vallen in de spontaniteit, de dynamiek en de stroming van het Leven zelf. En als je de natuur in jezelf weer omarmt, doe je dit niet alleen voor jezelf. Je doet het ook voor de Aarde; dit dient het herstel van de oorspronkelijke bedoeling van onze samenwerking. Ik nodig je uit dit nu even heel bewust te doen. Maak contact met je voeten, je benen en laat je ademhaling zachtjes in je buik zakken. Sta open voor het aardse deel in jou dat niet denkt, dat spontaan, puur en soms rauw is. Vertrouw weer. Voel mijn leven in jou stromen, door je voeten omhoog je benen in, tot in je buik en bekken. Geniet ervan. Dit is een onschuldige stroom die als verdacht en zondig is aangemerkt door religieuze tradities die bang waren voor passie, heftige emotie en seksualiteit. Driften werden gezien als onmenselijk. Daar moest je als mens bovenuit stijgen en deze veroordeling van het Leven zelf heeft veel bijgedragen aan de gespletenheid die er nu heerst binnenin mensen en tussen mens en natuur. Er zit een oude wond in jullie die samenhangt met deze strenge traditie van oordeel en onderdrukking. Als je de levensstroom nu tot in je buik kunt voelen, voel dan ook even de hartstocht en het vuur die in jou leven. Dit vuur komt van mij, het is het Leven dat je roept. Het Leven in jou wil stromen en bewegen en vrij zijn. Stel je voor dat dit warme vuur nu je benen en buik instroomt, tintelend en uitnodigend. Laat het door je ruggengraat omhoog stromen totdat het je hart raakt. In je hart leven subtiele gevoelens, dromen en mijmeringen en pas als deze ondersteund worden door je innerlijk vuur, door je passie, dan kunnen die dromen waar worden. Dan wordt het leven magisch en trek je de energieën aan die je nodig hebt. Er is in jullie veel ontmoediging ontstaan over het vertrouwen op je hartstocht en je vuur. Herstel dit vertrouwen. Geloof weer in je dromen. Laat je niet beperken door de mentale gevangenis van het verleden. Het is nu tijd om vrij te worden en uit te vliegen. Stel je voor dat je de vleugels hebt van een grote roofvogel. Stel je voor dat die vleugels nu aan je schouders vastzitten en voel de pure levenskracht daarin: de spierkracht, maar ook de drive, de hartstocht, de focus. En stel je voor dat je omhoog vliegt als die grote roofvogel. Je zweeft tussen hemel en aarde, maar je blijft helemaal verbonden met de Aarde. Een vogel is verbonden met het element Lucht. Je geniet van de vrijheid als je boven de Aarde zweeft en naar beneden kijkt. Je ervaart de uitbundigheid en rijkdom van de natuur en je voelt je daarin thuis. Jij bent er deel van. Kijk nu eens of er een plek is ergens op Aarde die jou aantrekt als je zo in de lucht zweeft. Is er een plek is die voor jou aanvoelt als thuis, een plek waar je je goed voelt en niet wordt beperkt in het tot uitdrukking brengen van jouw passie en bezieling. Neem er rustig de tijd voor en voel dan waar je heengetrokken wordt. Het kan een bepaalde situatie zijn, een woonplek, werkomgeving of een persoon. Laat het spontaan in je opkomen zonder na te denken. Voel hoe deze prachtige vogel Leven en Bewustzijn combineert. Het is een levend dier vol kracht en vitaliteit. Het is thuis op aarde en weet wat het nodig heeft zonder erover na te denken. Tegelijk is er een krachtig bewustzijn in deze vogel die jij bent: het vermogen om te kiezen, ja en soms ook nee te zeggen. In dit beeld van jou als vogel worden Leven en Bewustzijn verenigd. Neem het in je op en voel dat jij die krachtige vogel bént. Jij bent een schepsel van hemel en aarde, een brug tussen Leven en Bewustzijn, en jij komt iets waardevols toevoegen aan deze wereld. En daar hoef je niet hard voor te werken. Het levensvuur in jou, je hartstocht en je bezieling, leiden je vanzelf toe naar wat bij jou hoort. Als je het toelaat, leidt het levensvuur je precies en zonder mentale inspanning naar je doelen toe. Als je er hard voor moet werken, dan klopt er iets niet. Als het vanzelf gaat, is het goed. Voel nu even je voeten stevig op de grond staan in contact met mij en stel je voor dat je met je bewustzijn, dat vrij kan reizen, even helemaal naar het centrum van de Aarde toe gaat. Je maakt contact met mijn ziel. Voel het verlangen in mij om met jou samen te werken. Ik wil je helpen en ondersteunen. En als jouw bewustzijn zich overgeeft aan mij, ontstaat er een enorme creativiteit: jij wordt dan gedragen door een grotere stroom die jij niet hoeft te regelen: het wordt voor jou geregeld. Jij hoeft alleen maar te luisteren naar je innerlijke signalen en je te durven overgeven. Niet teveel nadenken….niet teveel ordenen met je geest. Ik voel een enorme vreugde als ik mensen ontmoet die zie zich zo durven overgeven. In die overgave aan het Leven ligt de belofte van een Nieuwe Aarde. Een Aarde waarop er harmonie bestaat tussen mens en natuur, tussen Bewustzijn en Leven. Ik heb de hoop hierop nog niet opgegeven en ik vraag jullie dat ook niet te doen. Ga elke dag opnieuw het avontuur aan met het Leven, vertrouw op Mij. © Pamela Kribbe Voor meer channelings met moeder Aarde, zie hieronder het boek Ode aan de Aarde, Ode aan Jou - onlangs in herdruk verschenen bij Altamira. |
||