Het Derde Oog

Het zesde chakra, ook wel ‘derde oog’ genoemd, bevindt zich tussen je wenkbrauwen in het midden van je hoofd. In dit centrum bevindt zich het vermogen tot creatief denken, verbeeldingskracht en ‘helder zien’ (in de zin van buitenzintuiglijke waarneming).

Het derde oog biedt je de mogelijkheid tot ‘denken met je intuïtie’. Daarmee bedoel ik: denken dat niet louter logisch redenerend te werk gaat, maar dat associatieve sprongen maakt en verbanden legt, waarvan de betekenis eerder door het gevoel en de verbeelding dan door de ratio kan worden begrepen. Een kunstenaar doet bijvoorbeeld veel beroep op zijn/haar derde oog.

Een verschijnsel dat vrijwel iedereen kent is wanneer je het gevoel hebt dat iemand naar je kijkt, terwijl je die persoon niet kunt zien. Als je plotseling omkijkt, blijkt dit ook te kloppen. Dit soort ‘ingevingen’ is afkomstig uit het zesde chakra.

Iemand met een sterk ontwikkeld derde oog pikt vaak veel meer informatie op uit de omgeving dan met de gewone zintuigen te bevatten is. Zo iemand kan gemakkelijk stemmingen en gedachten van anderen aanvoelen of ‘absorberen’. Vaak reageert zo iemand op de niet uitgesproken gedachten of behoeftes van een ander; hij is er heel goed in om in sociale contacten ‘tussen de regels door te lezen’.

Een dergelijk vermogen is niet altijd een zegen. Vaak is iemand zich namelijk niet goed bewust van dit vermogen. En dan is het best lastig om te onderscheiden welke gevoelens nu van jou zijn en welke van anderen afkomstig zijn. Bij een evenwichtig ontwikkeld zesde chakra zien we dat iemand zich bewust is van dit probleem en in staat is zich bewust open te stellen of af te sluiten voor andermans energie.

Bij een onderontwikkeld zesde chakra is er sprake van een gebrek aan fantasie of ‘flexibel denken’. Er heerst een zekere starheid of dogmatisme in de manier waarop iemand tegen dingen aankijkt. Zo iemand heeft moeite met veranderingen en met mensen die anders tegen de werkelijkheid aankijken dan hij. In onze samenleving wordt het logische, rationele denken vaak meer gewaardeerd dan het intuïtieve, associatieve denken. Deze laatste vorm van denken wordt ofwel beschouwd als ‘irrationeel’ of op z’n best als iets voor kunstenaars en schrijvers, die een beetje ‘buiten de werkelijkheid’ staan. Dit is jammer, omdat de ingevingen van het derde oog vaak buitengewoon praktisch kunnen zijn, bijvoorbeeld wanneer je zaken doet, wanneer je aan het winkelen bent, etcetera. Als je durft te vertrouwen op de boodschappen van je intuïtie, ontstaat er vaak iets wat men tegenwoordig ‘synchroniciteit’ noemt: een onwaarschijnlijke samenloop van omstandigheden, waardoor iets wat je graag wilt op onverwachte en moeiteloze wijze gerealiseerd wordt.