|
Lieve mensen, mooie mensen, Ik ben Maria. Ik ben vandaag bij jullie om jullie te herinneren aan de vibratie van vreugde die bij jullie hoort, waar zonder je niet kunt leven. Deze is net zo onontbeerlijk als de zuurstof die je inademt om fysiek in leven te blijven. Vreugde is de grondstof van het universum. Door vreugde wordt alles gedragen, vanuit vreugde wordt alles geboren, vreugde geeft levenskracht mee aan dat wat het schept. Vreugde is een scheppende kracht. Jullie zijn vaak zo ver verwijderd van het gevoel van vreugde dat tot de kern behoort van wie je bent, dat het je zwaar te moede wordt en je soms zelfs denkt niet meer te willen leven, niet meer te willen zijn. Dit gevoel van zwaarte kan je omhullen en je afsnijden van je bron, je wortels en je scheppingskracht. Je voelt je dan dood van binnen. Ik zie dat gebeuren in jullie. Ik wil jullie eraan herinneren wie je bent. Ik wil je terugvoeren naar je oorsprong, terug naar het leven in jezelf. Hoe moeilijk het ook is, hoe zwaar het ook kan lijken, er is altijd een opening mogelijk naar vreugde, naar die oerkracht, die grondstof van het universum. Soms kan die opening alleen verschijnen wanneer je iets opgeeft of wanneer je ‘het opgeeft’. Dat is paradoxaal, want ‘het opgeven’ associëren jullie met iets negatiefs: het bijltje erbij neergooien, het niet meer zien zitten, alles loslaten. Toch kan juist die beweging je helpen bij het licht in jezelf te komen. Je hoeft dan niets meer en die vrijheid heb je nodig om je weer op te kunnen richten. Het moeten drukt je te neer; je moet gelukkig zijn, je moet in het licht staan, je moet jezelf begrijpen, je moet van alles. Voel de druk van dat moeten eens. Kijk eens in jezelf waar die druk jou het meeste raakt. Voel het in je lichaam of in je energieveld. Kijk eens waar je die druk van het moeten, welke inhoud dat moeten ook heeft, het sterkst ervaart. Maak er maar een plaatje of een tekeningetje van voor je innerlijk oog. Zie jezelf staan als menselijke gestalte en laat dan de stroom, de druk van het moeten op je afkomen en kijk eens hoe je lichaam daarop reageert. Buigt het voorover, zakt het ineen, is er een bepaalde plek in je lichaam die daardoor zwaar en troebel wordt? En besef dan dat dit niet de stroom van je ziel is. De stroom van de ziel is er één van ontspanning, lichtheid, blijheid en gemak. Niks moet. Alles mag en kan en de vraag is alleen: brengt het jou meer vreugde? Dat is de prioriteit van de ziel: brengt het jou meer vreugde? De maatschappij om je heen vertelt je een heel ander verhaal; dit veld dringt juist aan op het omgekeerde. ‘Is het nuttig, functioneel wat je doet? Ben je er dienstbaar mee aan een ander of aan de wereld? Dan is het goed, gewetensvol, plichtsgetrouw.’ En daar heb je de druk van het moeten alweer; je moet voldoen aan van alles. Voel het verschil eens tussen beide energiestromen; de druk van het moeten en de stroom van vreugde; wat een verschil! Vanuit het verleden en de oude energieën op aarde wordt je wijsgemaakt dat je de stroom van het moeten moet volgen, omdat je alleen dan productief bent als mens. ‘Dat brengt het meeste resultaat op’, is de gedachte. ‘Leven vanuit lichtheid, vreugde en gemak is ontzettend leeghoofdig en lichtzinnig. Dat kan nergens toe leiden, het is niet productief. Het is misschien wel leuk voor even, voor op vakantie of in het weekend, maar niet voor het ernstige leven van alledag.’ Dat is de boodschap die je meekrijgt vanuit de zware energie van het verleden. En zo komt het dat je af en toe contact maakt met de energie van lichtheid en vreugde, je je speels voelt en opgetild uit de aardse zwaarte en dat je, zodra je weer ‘serieus’ bezig moet in het leven van alledag, je botst tegen een muur van weerstand en onbegrip. Als je met die energie van lichtheid die je ziel je aanreikt op aarde wilt leven, moet je er rekening meer houden dat je te maken krijgt met oude machten en krachten die hier nog niet in mee kunnen gaan, die weerstand bieden. Wat doe je daar dan mee, hoe ga je daarmee om? De eerste belangrijke stap is je te realiseren dat vreugde veel en veel productiever en creatiever is dan dwang en plicht. Uiteindelijk leidt scheppen vanuit vreugde tot veel meer overvloed, niet alleen voor jezelf, maar ook voor anderen, ook voor de wereld. Kijk maar hoe het er aan toegaat in de natuur. Zodra een plant of dier uitbundig kan bloeien en groeien, hebben ook andere organismen daar profijt van. In een gebalanceerd ecosysteem heeft alles zijn plek, en stimuleert de optimale bloei en groei van het ene organisme dat van vele andere. en dat stimuleert elkaar. Jezelf klein houden, jezelf beperken, voortdurend je best doen, buigen voor machten en autoriteiten buiten jou leidt niet tot overvloed, maar stompt af en maakt je innerlijk dood. Je moet dus –om dan toch maar even het woord moeten te gebruiken- kiezen. Je kunt niet voor beide leven, in beide energiestromen tegelijk zijn: de druk van het moeten en de stroom van vreugde en vrijheid. Als je ervoor kiest de stroom van vreugde te volgen, reken dan op weerstand. Niet alleen buiten jezelf, maar vooral ook in jezelf, omdat er in jou nog allerlei oude gedachten en overtuigingen leven. De botsing van het oude en het nieuwe zal angst in je systeem opwekken, het gevoel dat het niet mag of kan, het gevoel dat het niet mogelijk is om vanuit je ziel aanwezig te zijn hier op aarde. De eerste stap om dit toch te gaan doen en vol te houden, is je dus te realiseren dat vreugde de grondstof is van het universum en een enorm scheppend potentieel heeft dat veel groter is dan de kracht van het jezelf afbeulen, disciplineren, het moeten. De tweede stap die je nodig hebt om de stroom tot in je dagelijks leven toe te laten, is vertrouwen. Dat druist ook in tegen de gevestigde orde. Want vanuit de bestaande systemen wordt je aangeleerd dat het leven iets chaotisch is, waarin doorlopend dreigende krachten op de loer liggen in de vorm van tegenslag, ziekte, ongeluk. Jij moet zoveel mogelijk controle houden over deze chaotische krachten die horen bij het leven. Controle word je aangeleerd als iets goeds; controle houden met je verstand, met je wil, met de systemen en structuren die door de maatschappij zijn ontworpen. Op die manier worden je spontaniteit, je originaliteit, je innerlijk weten al vroeg aan banden gelegd. Er wordt je verteld dat heel veel niet mogelijk is, niet realistisch is. Hoe kun je dan weer leren vertrouwen? Om weer te leren vertrouwen, moet je het systeem van waarden en normen waarin je bent opgegroeid en dat al eeuwenlang van generatie op generatie wordt doorgegeven, innerlijk loslaten. Dat is een grote stap; alleen een krachtig bewustzijn kan zich losmaken van het geheel. Het vraagt om helderheid van geest, doorzettingsvermogen en trouw zijn aan je diepste impulsen. Er gaat een soort zuigkracht uit van het collectieve bewustzijn. Ook al is dat grijs en niet vreugdevol en beklemmend dan nog lijkt het makkelijker daarin mee te gaan dan je ervan los te maken. Het vraagt om moed en kracht om op jezelf te staan, echt te luisteren naar wat jij ten diepste voelt en te doen wat jij wilt met je leven. De kracht van het losmaken is vereist om te gaan vertrouwen. Het gaat samen. Wanneer je je losmaakt van het collectieve denken in termen van angst en controle moet je wel gaan vertrouwen, want je kunt niet meer leven vanuit de aangeleerde controlemechanismen. Je gaat je afstemmen op iets groters; iets wat jouw persoonlijke wil en jouw menselijk verstand te boven gaat. En dat is een grote stap voor een bewustzijn dat getraind is om te leven vanuit de traditionele denkwijze en de angst die daarbij hoort. Ik wil jullie uitnodigen die stap te zetten. Maak eerst contact met de vreugde die je geboorterecht is, die de bron is van waaruit je als ziel gecreëerd bent. Het leven zelf, de bron die je God kunt noemen, liep over van licht, vreugde, fantasie en zo schiep zij jou en ze was oneindig blij met jou. Als ziel kwam jij voort uit de bron en je wilde de vreugde die jou was meegegeven, waaruit jij was geboren, doorgeven aan de rest van de schepping. Zodat uit jou ook vreugdevolle creaties zouden ontstaan. Voel die oervreugde die in je ziel leeft. Alles wat je hebt meegemaakt, de diepste pijn, het lijden, de eenzaamheid worden uiteindelijk weggespoeld door deze stroom die de essentie is van wie je bent. Laat die stroom nu bij je komen als een douche die je omspoelt en voel hoe moe je bent van het strijden, het moeten, het willen en de teleurstelling en frustratie als het dan niet lukt. Laat die moeheid je maar toe leiden naar een punt waarop je zegt: ‘Ik doe het niet meer. Ik wil het zo niet meer.’ En je laat het los! Je hoeft niets meer. Niks te presteren, niks neer te zetten. Je hebt zelfs geen ‘zieledoelen’ meer. Je voelt je opgenomen in de stroom van vreugde. Voel hoe ontspannend dat werkt. Laat de vreugde door al je lichaamscellen stromen, vooral ook naar de gebieden die lijden onder de druk van het moeten. Wees zacht met jezelf. Neem tijd en aandacht voor de delen in jou die hebben geleden onder het verstoken zijn van licht. Delen van jou zijn als een verdorde akker waar lang geen water heeft gestroomd. Neem de tijd om alle delen van jezelf weer verzadigd te doen raken van de oertrilling van vreugde, lichtheid en gemak. Herhaal dit geregeld om contact te houden met de trilling van wie je echt bent. Het is nodig tegengas te geven tegen de informatie die vanuit de menselijke maatschappij op je afkomt. Maar dit tegengas geven hoeft geen strijd te zijn; het is eerder een steeds terugvallen in de energie van vreugde, de stroom van lichtheid. Als je merkt dat je weer in spanning en stress zit, onder druk staat, of het nu is van iets buiten jou of iets dat je jezelf aanpraat of aandoet, laat op dat moment van druk en stress bewust los. Herinner je dat jij dat niet bent. Dat jij meer moet, kan nooit het antwoord zijn op je levensvraag. Het gaat om die stap terug in je kern en van daar uit te voelen dat er iets groters is dan jij, de creatieve, goddelijke levensstroom van vreugde die jou wil helpen en door je heen wil stromen. Je hoeft het niet allemaal zelf te doen en te kunnen. Dát is vertrouwen: dat je je verstand en je wil even loslaat en openstaat voor iets groters: iets dat je niet kunt bevatten met je menselijk verstand en dat toch heel wijs is. Vol van een innerlijk weten dat je niet onder woorden kunt brengen. Het is een intelligentie die het menselijk verstand te boven gaat. Hoe meer je je daaraan overgeeft, des te eenvoudiger het leven wordt. Je hoeft je dan minder te richten op vragen als: ‘Wat moet ik nu doen, welke beslissing moet ik nu nemen, moet ik naar links, moet ik naar rechts.’ De enige vraag wordt: ‘luister ik naar de stem van vreugde? Of luister ik naar de stem van moeten, van angst, van plicht?’ Dat is de enige vraag die overblijft. Die vraag kun je jezelf op elk moment, steeds opnieuw, stellen en zo ontvouwt zich een levensweg die je niet met het verstand kunt voorspellen, maar die zich stap voor stap openbaart. Dat is leven vanuit je ziel. Het is mogelijk op aarde. Voel dat dit mogelijk is! Dit is een overgangstijd, waarin het oude langzaam, met horten en stoten ineenduikelt en plaats maakt voor een nieuw bewustzijn. Jullie zijn de dragers van dat nieuwe bewustzijn en maken het ineenstorten van het oude mee in jezelf, niet alleen buiten jezelf, maar ook in jezelf. Laat het gebeuren, laat het maar ineenstorten. Verzet je niet. Er komt een nieuwe tijd, waarin de stroom van vreugde weer wortel kan schieten op aarde; dankzij en met jullie! © Pamela Kribbe www.jeshua.net (Engelstalig)
| ||