Lieve mensen
Welkom in het nieuwe jaar. Bij 2019 voel ik een energie die ons helpt om persoonlijke thema's uit te werken wat natuurlijk de nodige conflicten met zich mee zal brengen. Het volgende jaar, 2020, voelt meer verzoenend.
Pamela is momenteel in Egypte op zoek naar manieren om haar spiritualiteit uit te dragen naar Egyptenaren zelf. Ze heeft daarvoor contacten gelegd met de plaatselijke soefi gemeenschap die over een diepe mystieke kennis van het oude Egypte beschikken. Wellicht in een volgende nieuwsbrief meer over haar avonturen daar.
Ook voelt ze een diepe liefde voor het volk zelf en werkt mee aan een liefdadigheidsproject ter plaatse. Meer daarover kun je hier lezen.
Vandaar dus dat ik (Gerrit) deze nieuwsbrief schrijf.
Vier onderwerpen.
- Workshop: geboorte van de scheppende mens
- Miniworkshop persoonlijke vragen aan Jeshua (Pamela)
- Video "Mannelijke en vrouwelijke energie in de nieuwe tijd"
Annet Hoeijmans-Boon en Gerrit Gielen
Zaterdag 9 februari 2019 in Kaatsheuvel
Van angstige volwassene naar vreugdevol scheppend kind
In de loop van ons leven trekken onze fysieke ouders zich geleidelijk aan terug, maar hun angsten en ideeën blijven vaak bij ons en belemmeren ons. Deze workshop gaat over hoe we onze fysieke ouders echt los kunnen laten en vervangen door onze “goddelijke” ouders. Pas dan kunnen we werkelijk onszelf zijn: een vreugdevol goddelijk kind.
Voor meer info en opgave klik hier
Pamela geeft opnieuw een mini workshop “Persoonlijke vragen aan Jeshua” op vrijdag 8 februari.
Voor meer info en opgave klik hier.
Als de mens een wezen is dat geboren is uit Liefde, waarom is er dan zoveel ellende op de wereld? Als we om ons heen kijken lijken mensen veel meer in de greep van angst dan van liefde.
Klik hier om mijn video over dit onderwerp te zien.
Terug uit Luxor. Heel bijzonder om de Nijl te zien en te voelen: de rivier die leven brengt in de woestijn. Je voelt wat die rivier voor de mensen betekent.
De tempels zijn heel bijzonder. Ze hebben verschillende
energetische lagen. De oppervlakkige lagen hebben veel te maken met bijgeloof
en persoonlijkheidsverheerlijking. Juist die oppervlakkige lagen zijn door de
tijd aan het verdwijnen, daardoor komen diepere spirituele lagen naar voren. Ik
voelde dan een ouderdom, veel ouder dan de fysieke ouderdom van de tempels. Er
hangt een hele sterke Atlantische energie die veel mensen die daar
herinneringen aan hebben diep zal beroeren. Daarin verborgen zit iets dat nog
ouder is, iets dat mij sterk herinnert aan mijn kosmische oorsprong – aan wie
ik werkelijk ben.
Toen ik een reliëf aanraakte kreeg ik een beeld van een kunstenaar die daar aan
het werk was. Hij was een man met liefde voor zijn vak, qua geloof en
opvattingen helemaal een deel van zijn tijd en cultuur, ook vol met de zorgen
van het leven van alledag. Tegelijkertijd stroomde er iets hogers door hem heen
dat zich in zijn kunst uitte. Hij was zich daar zelf niet zo bewust van, juist
dat hogere beschouwde hij eigenlijk als heel vanzelfsprekend. Dat vond ik
bijzonder om waar te nemen: het meest hogere manifesteerde zich op een manier
die voor de mensen daar heel vanzelfsprekend was. En juist met het verstrijken
van de tijd komt dat hogere steeds sterker naar voren: het wordt steeds beter
gezien, het contrast met de moderne tijd steeds groter. Mensen worden gevoeliger
en herkennen het. Waar die man in zijn tijd zich niet bewust van was, ervaren
wij nu heel bewust.
Een bijzondere plaats in het complex van Karnak is de tempel van Sekhmet. Dat staat in een afgesloten ruimte. Je moet eerst de bewakers betalen om er in te kunnen. Je komt dan in een donkere ruimte waar het beeld staat. Doordat je ogen een tijdje nodig hebben om zich aan te passen zie je het beeld langzaam verschijnen. Geloof me: dat vergeet je nooit meer. Het is alsof er iets oerouds in jezelf aan het licht komt. Als je niet weet wat je met je leven aan moet, dan moet je naar die ruimte gaan en naar het beeld kijken: het antwoord zal tot je komen.
Soms zijn er kleine dingen die ineens je aandacht
trekken, zoals de 7 ankhs op de foto, de diepere energieën manifesteren zich
dan ineens in een klein detail.
In de tombes van de farao’s voelde ik nog steeds veel
donkere astrale energieën. Ik kreeg beelden van een machtspel tussen de farao’s
en de priesters. Ik zag hoe priesters tegen farao’s allerlei verhalen vertelde
over de beproevingen die de farao na zijn dood zou ondergaan; alleen zij konden
hem helpen, maar dan moest hij wel goed naar hen luisteren. Zo hielden ze via
angst greep op de farao. De astrale sfeer paste zich natuurlijk bij die beelden
aan. Nu is dat alles bezig op te lossen, maar het hangt nog steeds rondom de
tombes: astrale monsters die zich met angst voeden maar nu bijna verdwenen zijn
omdat niemand meer in ze geloofd.
Heel anders dan bij de tempels.
Een uitzondering is de tombe van Toetanchamon, zijn mummie straalt een hele
bijzondere lichte energie uit. Heel fijn om te ervaren. Je krijgt echt het
gevoel dat hij een kind van de zon is geweest en dat zijn mummie in deze tijd
herontdekt moest worden omdat zijn licht nu pas echt gewaardeerd kan worden.
Een aanrader.
De mummie is eerst wat eng om naar te kijken natuurlijk, maar wordt daarna
steeds mooier, je voelt dan een prachtig licht in je hart. Een jongeman die
veel te mooi was voor zijn tijd en vroeg moest sterven. Zijn vader was
Achnaton, een visionair, voor zover we weten de eerste mens op de wereld die
het monotheïsme verkondigde. Hij was veel te radicaal voor zijn tijd en gooide
alles overhoop, maar ik voelde hoe juist die twee aspecten het zijn van
Toetanchamon mogelijk maakte: een jongeman helemaal vrij van de energieën van
zijn tijd, helemaal staand in het licht. Het radicale van zijn vader schermde
hem af van de energieën van zijn tijd; het geloof van zijn vader zorgde ervoor
dat hij het contact met de bron helemaal vast kon houden.
Fijn om dat te voelen. Fijn om dat ook in jezelf te voelen. Fijn dat zijn licht
nu nog steeds bij ons is.
Op het persoonlijk vlak heb ik fijne gesprekken gehad met
de man op de foto: Ahmed Yousef. Hij is onder meer taxi chauffeur. Zijn kaartje
staat op de foto. Mocht je ooit in Luxor op de west bank zijn, dan kan ik je
aanraden om contact met hem op te nemen. Hij kan je met van alles helpen en is
een hele fijne en gevoelige man om mee te praten. Hij zag heel duidelijk dat
Pamela en ik in vorige levens ook al in Egypte geweest waren.
 |
 |
Het was ook fijn om te zien dat het, dankzij alle
donaties, heel goed gaat met het liefdadigheidsproject waar Pamela bij
betrokken is. Er wordt hard gewerkt aan het schooltje en het begint er heel
mooi uit te zien. Ik ben blij dat ik er ook een bijdrage aan heb kunnen
leveren. Voor meer info zie:
https://www.jeshua.net/nieuwsbrief/e55.htm#3
Hartelijke groet,
Gerrit Gielen
www.pamela-kribbe.nl
www.gerrit-gielen.nl
www.jeshua.net
Boeken van Pamela Kribbe
klik op het plaatje voor meer info of om te bestellen
