;

Leven, bewustzijn en de erfenis van het oude Egypte

Pamela channelt Jeshua

Ik ben Jeshua. Ik groet jullie allen aan de oever van de Nijl. Het verheugt me hier met jullie te zijn. Als familie verzamelen we ons opnieuw – door de tijden heen hebben we elkaar ontmoet in verschillende culturen en gebieden op aarde. Steeds was er een rode draad die ons verbond. Het is de draad van het leven en het bewustzijn, die beide geleidelijk aan op aarde zich willen ontvouwen en ontwaken.

Het leven in ons verlangt naar bewustzijn. Het bewustzijn in ons verlangt naar leven. De Aarde biedt het leven aan door middel van het lichaam en de emoties. Deze vertolken het Leven in je dat stroomt, dat wild en onstuimig kan zijn en waarin je af en toe verdrinkt, omdat vaak onduidelijk is waar de stroom je heen voert. Het leven is volstrekt vrij. Leven wil leven! Het leven zelf is een doel op zich voor het leven. Dat kun je voelen wanneer je kijkt naar de natuur: de vogels, de bergen, de bloemen. De intense levendigheid die je vindt in de natuur, vertelt je dat de betekenis van het leven niet daarbuiten ligt maar in het beleven zelf.

Echter, beleven vraagt om bewustzijn. Hoe groter het bewustzijn, hoe dieper en voller het leven wordt. Jullie worden als mens uitgenodigd om je bewustzijn te ontwikkelen, zodat het leven kan evolueren, zodat het zich nog creatiever kan manifesteren. Bewustzijn geeft ruimte en vrijheid. Als je kijkt naar de dieren om je heen, dan zit in hen veel leven en tegelijk blijven zij – min of meer – gevangen in hun instincten, in de wetmatigheden van het dier zijn. Jullie hebben ook een dierlijke natuur, maar tegelijkertijd is er iets in jou – een vonk van licht en bewustzijn – dat jou de mogelijkheid geeft om boven het dierlijke uit te stijgen en er iets aan toe te voegen. Dit extra iets is je bewustzijn, dat het leven doordrenkt van betekenis, richting en uiteindelijk liefde.

Dit bewustzijn bén jij, het is jouw goddelijke vonk. Die goddelijke vonk wil versmelten met het leven, met het geïncarneerd zijn, met het vlees en bloed van je lichaam. Jouw oorspronkelijke vonk heeft een verlangen – een verlangen om het leven ten volle te beleven, om het te ervaren tot in het diepst van je cellen, puur om de ervaring zelf. Bewustzijn verlangt naar leven, het leven verlangt naar bewustzijn. In de dans van deze twee, ervaar jij je bestemming en vervulling.

Jullie denken vaak dat je in je leven een bepaald doel moet bereiken, een soort einddoel. Als je in maatschappelijke termen denkt of nog erg "in de wereld" staat, dan kan dat doel uiterlijk zijn: een goede baan, succes, een relatie of huwelijk, kinderen, een huis. Als je meer op de innerlijke wereld bent gericht, dan kan je streven of verlangen gericht zijn op zuivering, verlichting, innerlijk evenwicht. Dit laatste lijkt een waardiger doel te zijn dan de eerder genoemde uiterlijke doelen, maar ook hierin – in het streven naar verlichting – raak je nog niet aan de kern van de reden waarom je hier bent. In al het streven en het doelgerichte dat in jullie leeft, zit vaak een voorbijgaan aan het leven zelf. Je bent hier om te ervaren – voluit – en vervolgens om je bewustzijn om die ervaring heen te slaan, als armen die het leven omhelzen en tegelijk helpen te evolueren en op te bloeien.

Jullie vechten vaak met het leven. De oorspronkelijke energie van Bewustzijn is voor jullie meestal een energie van het denken geworden, een energie van het hoofd. Je hebt emoties, passies en begeertes en je gaat daarover nadenken. ‘Wat moet ik hiermee? Is dit goed of is dit slecht? Hoe kan ik het ordenen, beheersen, sturen? Hoe kan ik mijn doel bereiken?’ Op die manier wordt het Leven in jou – wat wild en onstuimig kan zijn – tegengewerkt door het denken. In plaats van een gezamenlijke dans en versmelting van Leven en Bewustzijn, ontstaat er een splitsing in jullie en worden Leven en Bewustzijn vernauwd tot 'emoties' en 'denken'. Dit gebeurt in vrijwel iedereen: een splitsing tussen het denken, dat oordeelt en wil ordenen, en het emotionele leven, dat desondanks z’n gang gaat en niet echt met het denken te beteugelen valt. Er ontstaat een kloof in jezelf. Leven en bewustzijn kunnen maar niet tot elkaar geraken. Zo ontstaat ook het beeld van het 'hogere' en het 'lagere' in jezelf. Het denken kan niet goed overweg met de begeertes, de passies en de emoties in jezelf. Bijna alle religies op aarde willen het emotionele, het seksuele – en daarmee ook het creatieve – op een of andere manier beheersen en ontstijgen. Er zijn maar heel weinig spirituele stromingen die het aardse voluit omarmen, het eerbiedigen en daarmee tegelijk ook de Aarde zelf werkelijk respecteren.

Jullie allen hebben deze kloof, deze strijd diep doorvoeld. Wat ik hier zeg is niet slechts een abstract verhaal. Jullie hebben deze worsteling doorheen vele levens ervaren en hebben ondervonden hoe het is om innerlijk verscheurd te raken, gespleten en verwijderd van je ware zelf – je ware ik. Je ware ik is heel levend. Vergeleken bij je ware ik zijn jullie half dood! Er is zoveel wat niet mag en niet kan. Jullie dragen allen veel innerlijke taboes met je mee: 'dit is slecht, dit moet ik overwinnen, ben ik er nu nog steeds niet van af?'. Gevoelens van falen en tekortschieten begeleiden jullie doorlopend. Op die manier kan het leven niet bij je komen, niet tot je spreken. Jullie hebben een moeizame verhouding met je eigen aardse natuur. Dan kan de ziel niet binnenkomen. De ziel wil leven! Ze wil via jouw emoties, je hartstochten, je diepste verlangens, zich laten zien aan jou. De ziel wil zich kleden in jouw aardse natuur, in jouw verlangens, in jouw lichamelijkheid. Nu is het nog vaak zo dat de ziel het lichaam niet volledig mag betreden van jullie. Dit is geen verwijt aan jullie. Het is eerder het voortbrengsel van een lange traditie waarin mensen probeerden het leven te beheersen – zowel de uiterlijke als de innerlijke natuur.

Jullie zijn dragers van een lange geschiedenis. Je bent hier niet voor niets in dit land – op deze plek, Egypte. Daar wil ik nu specifiek iets over zeggen. In het oude Egypte was er een enorme kennis van de innerlijke wereld en de verbinding tussen het aardse en dat wat voorbij het aardse ligt. De energie van helderziendheid en het derde oog was veel meer gemeengoed dan het nu is. Het was normaal om die energie te gebruiken in hele dagelijkse dingen: in het bestuur, de politiek en de economie. De energie van het spirituele – zoals dat toen werd opgevat – was deel van het dagelijkse bestaan. Er was dus een hoog ontwikkeld besef van de realiteit van andere krachten, niet louter de materiële, fysieke wetten maar de innerlijke wetmatigheden. Er was een grote verfijning bereikt op esoterisch gebied. Tegelijk was er in die tijd ook veel disbalans als het gaat om de gelijkwaardigheid tussen mensen en de verdeling van macht en middelen. Het is een lang verhaal om uit te leggen waarom dit zo was. Egypte is niet uit het niets ontstaan – de oude cultuur van Egypte werd beïnvloed door nog oudere beschavingen, waarvan sommige nog steeds niet bekend zijn. Deze beschavingen bevatten kennis die van heel ver kwam, zelfs van buiten de aarde. Dat klinkt nu heel exotisch, maar er zijn tijden geweest waarin de aarde in verbinding stond met andere dimensies – andere plaatsen in het universum – en daardoor werd gevoed. Er waren helpende energieën die de mensheid hielpen zich meer op te richten, zich meer te ontwikkelen qua bewustzijn, zodat de mensheid het puur instinctieve en dierlijke kon gaan verbinden met een vrijer niveau van bewustzijn en een diepere kennis van leven en dood – en vooral van het innerlijke leven.

Egypte was een bakermat – een baarmoeder – voor deze oude kennis die vanuit verschillende plekken in het universum naar de aarde kwam. Zij heeft die kennis en dat bewustzijn tot leven gebracht, wat zichtbaar is geworden in de tempels en de plekken die jullie hier bezoeken. Je ziet de hoogwaardige kunstzinnige uitingen van deze inspiratie, de diepte in de kennis van het heelal – vaak veel dieper dan de moderne wetenschap kan bevroeden. Er zit een soort magie in het oude Egypte, die tot jullie kan spreken of je aanroepen. Velen van jullie hebben levens geleid in dat tijdperk. Tegelijk was er toen ook sprake – zoals ik al zei – van disbalans, machtstrijd en oorlogen. Wat er gebeurde is dat de spirituele energie – de hoogwaardige kennis en het gebruik van het derde oog – ook werden ingezet om machtsbelangen te dienen. Velen van jullie hebben dit meegemaakt. Je hebt bijvoorbeeld meegemaakt dat je innerlijk oog geopend was, dat jij in verbinding stond met bovenaardse of innerlijke krachten en dat jij deze kennis naar buiten bracht. Je hebt ervaren hoe deze kennis ingezet werd voor doelen die niet vrij waren van macht. Daar heb je pijn van ondervonden. Met andere woorden: de spirituele energie – in haar zuiverste vorm – kon niet volledig landen in Egypte. Terwijl er een rijke cultuur bestond, was er tegelijk een laag in de aardse persoonlijkheid, in het collectieve bewustzijn van mensen, die nog niet rijp en klaar was voor het liefdevol omarmen van deze kennis.

Daartoe worden jullie geroepen in deze tijd: om de kennis van de innerlijke wereld – van de intuïtie, de wijsheid – te belichamen op een machtsvrije manier, met een open hart en in volledige acceptatie van je mens-zijn. Het gaat in wezen om de Liefde: liefde is het verbindingspunt tussen ziel en persoonlijkheid, tussen bewustzijn en leven, tussen hemel en aarde. De energie van Liefde is nu bezig te ontwaken op aarde. Mensen mogen steeds meer hun eigen individualiteit vieren en uitdrukken, dat is een teken van liefde. Vrij mogen onderzoeken wie jij bent en hoe je jezelf wilt uitdrukken, die vrijheid was er niet of slechts beperkt in het oude Egypte. Dit is een tijd waarin de aardse persoonlijkheid geheeld en opgetild wil worden. Ze wil gezien worden in haar eigenheid en haar rijke levendigheid.

De eerste stap om leven en bewustzijn in jezelf te verbinden en zelf tot bloei te komen, is contact maken met je eigen levendigheid – je emoties, je aardse natuur. Daal met je bewustzijn af in je buik en verwelkom alles wat daar is.

Je bewustzijn oordeelt niet, het is geen denken. Vraag jezelf af: wat voel ik nu? Voel je vrij! Misschien voel je verdriet, leegte, eenzaamheid. Kijk vooral naar de pijnlijke emoties die in je sluimeren en laat deze spreken tot jou. Benoem die emoties, gebruik je bewustzijn om helder te krijgen wat jou nu raakt. Dát is bewustzijn: eerlijk en voluit je emoties aanzien en ze eerbiedigen als belangrijke boodschappers. Zeker als er sprake is van verboden emoties – emoties die je eigenlijk afkeurt, let dan op. Geef ze een naam, laat hen spreken!

Kijk ook waar jij deze emotie(s) voelt in je lichaam. Is er een bepaalde plek waar een emotie zich manifesteert?

Vraag eens aan je lichaam: wat zou het doen, als je deze emotie vrij mocht uitdrukken? Zou je huilen? Zou je schreeuwen? Zou je helemaal opkrullen en je verbergen? Luister naar de taal van je lichaam! Dring dieper door in die emotie. Bevrucht de emotie met jouw bewustzijn.

Als jij je bewustzijn laat doordringen in emotie, dan ontstaat er vrijheid. Je kunt dan ervaren wat er áchter een emotie ligt, welke roep van de ziel erdoorheen klinkt. Je kunt je handelen daarop gaan afstemmen. Emotie wil bewust doorleefd worden, dit is de diepste wens van een emotie: zie mij, hoor mij, vul mij met het licht van je bewustzijn. Zeg daarom helemaal ‘ja’ tegen de emotie. Maak deze groter in plaats van kleiner. Benoem voor jezelf: ‘ik voel angst, ik voel boosheid, ik voel ongeduld’. Alles mag er zijn. Zo laat je de ziel incarneren: door diep te voelen en dit niet tegen te houden.

Als je jouw ziel wilt belichamen op aarde, is dit de eerste stap: leer te voelen zonder te oordelen. Dat gaat in tegen alles wat jullie hebben geleerd. Jullie hebben geleerd om je emoties systematisch te onderdrukken vanuit het denken. Nu vraag ik je het omgekeerde te doen: als je iets voelt – met name iets wat je niet wilt voelen – ga er dan vol met je bewustzijn inzitten. Kruip met een neutraal, open bewustzijn volledig in die emotie, het liefst in je lichaam. Zo open je het kanaal met je ziel. Je emoties zijn boodschappers, uitermate waardevol. Je kunt alleen via je emoties je ziel horen spreken. Door het leven in jezelf met bewustzijn te omarmen, ontstaat er een creatief contact met je ware zelf. Zodra je dit voelt gebeuren in jezelf, word je minder 'doelgericht'; je denkt minder en je leeft bewuster. Daarmee bevrijd je niet alleen jezelf, maar voor een deeltje ook de mensheid, omdat je de stromen van Leven en Bewustzijn met elkaar laat dansen.

Boeken van Pamela Kribbe: